مقایسه تاثیر سه روش قالبگیری بر میزان تغییرات ابعادی دای : آزمایشگاهی

مقایسه تاثیر سه روش قالبگیری بر میزان تغییرات ابعادی دای : آزمایشگاهی دکتر ظفر مهدوی ایزدی1- دکتر عزت اله جلالیان2 - دکتر مرتضی نشاندار3 - دکتر آذر آرزم سا4- آنا میهمی51- استادیار گروه آموزشی پروتزهای ثابت دندانی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی(واحد تهران)2- دانشیار گروه آموزشی پروتزهای ثابت دندانی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی(واحد تهران)3- مربی گروه آموزشی پروتزهای ثابت دندانی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی(واحد تهران)4- دندانپزشک5- دانشجوی دندانپزشکی چکیده زمینه و هدف: ثبات ابعادی دای در پروتز ثابت از اهمیت ویژه ای برخوردار است، روشهای مختلف قالبگیری یکی از عوامل مهم در بروز تغیرات ابعادی در دای می باشد. تحقیقها نتایج متناقضی را در این خصوص نشان دادند. این مطالعه با هدف مقایسه سه تکنیک قالبگیری دو مرحله ای با فضا نگهدارنده، دو مرحله ای بدون فضا نگهدارنده و یک مرحله ای با ماده قالبگیری اسپیدکس انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، مدل آزمایشگاهی که شامل سه پایه با فاصله 22 میلی متر و قطر شش میلی متر بود تهیه شد. ماده قالبگیری مورد استفاده سیلیکون تراکمی به نام اسپیدکس بود، برای تهیه قالبها از سه تکنیک استفاده گردید: 1- قالبگیری دو مرحله ای با فضا نگهدارنده 2- دو مرحله ای بدون فضا نگهدارنده 3- یک مرحله ای از هر یک از روشها پانزده نمونه تهیه و قالبها با گچ velmix ریخته شد و کست نهایی به وسیله profile projector و میکرومتر عمق سنج اندازه گیری گردید. نتایج ابتدا با روش آماری anova و سپس با paired test مورد قضاوت آماری قرار گرفت . یافته ها: براساس نتایج حاصله بین سه تکنیک در کلیه ابعاد اختلاف معنی دار وجود دارد. تکنیک قالبگیری دو مرحله ای با فضا نگهدارنده در تمام ابعاد نسبت به دو تکنیک دیگر یک مرحله ای و دو مرحله ای بدون فضا نگهدارنده دقیقتر است. که در روش دو مرحله با فضا نگهدارنده در فاصله lc (فاصله بین پایه کناری سمت چپ و پایه میانی) میانگین تغییرات صفر بوده و در دو روش دیگر این تغییرات به01/0±22/0 رسید. (05/0p<) در مقایسه بین تکنیک یک مرحله ای و دو مرحله ای بدون فضا نگهدارنده در مورد فاصله بین پایه ها اختلاف زیادی بین آنها وجود نداشته و در مورد بلندی پایه ها تکنیک دو مرحله ای بدون فضا نگهدارنده از یک مرحله ای دقیقتر است. نتیجه گیری: تکنیک دو مرحله ای با فضا نگهدارنده در تمامی ابعاد از دو تکنیک دیگر دقیقتر است. کلید واژه‎ها: دقت ابعادی – تکنیک قالبگیری – مواد قالبگیری – سیلیکون تراکمی. وصول مقاله: 19/12/1386/183 اصلاح نهایی: 2/4/1387 پذیرش مقاله: 28/7/1387/1385 نویسنده مسئول: گروه آموزشی پروتزهای ثابت دندانی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی(واحد تهران) e.mail:[email protected]